Podium Pingjum Archief

Zondag 24 november 2019 15.00 uur

Hella van der Wijst met 

“Troost”

15,=*

Enige jaren geleden maakte Hella van der Wijst samen met Bep van der Wijngaard een wandeling door Pingjum, in het kader van een interview voor het blad Plusmagazine. Bep ontving tot vorig jaar de gasten van Podium Pingjum bij de deur en zij overleed in  november 2018.  Hoe mooi is het dat precies een jaar later Hella nu met haar programma Troost naar Pingjum komt. In dit programma zoomt tv-presentator Hella van der Wijst in op de kracht van troost.

Drie jaar lang had Hella wekelijks een gesprek bij het graf van een geliefde voor het tv-programma Ik Mis Je. Het gaf haar een uniek inzicht in hoe mensen in Nederland rouwen en doorleven. Ze schreef er een boek over:  “TROOST als je iemand mist”,  met ervaringsverhalen en wetenschappers met een verassende kijk op hoe wij rouwen.  Hella is o.a. bekend van het TV programma De Wandeling en gaat graag in gesprek met mensen over wat hen bezighoudt. Zo ook in deze interactieve voorstelling over Troost. Waar vinden mensen die een dierbare missen troost, waar niet. Wat is troost en hoe werkt het. Wat is het geheim van troost ontvangen of troost te geven?  

Muziek geeft ook troost. Wat zijn liederen of muziekstukken die troost bieden? Hella wordt op deze avond vergezeld door Lars Zebregs, een pianst met een prachtige stem, die mooie troostliederen ten gehore zal brengen.

 

Hella nodigt je uit om voor deze avond een voorwerp mee te nemen waar een mooi verhaal van troost bij hoort, een verhaal om te delen.  Denk aan de medaillon van je overleden moeder of het eerste kruipakje van je kind of een schilderij van een lieve tante. Maar niets is verplicht in deze.

Ook wil Hella graag weten of jij een bepaald muzieknummer hebt waar jij troost uit put, geef het door aan Hellamediahuis@gmail.com en wie weet speelt Lars op deze avond jouw troostnummer!

TROOST als je iemand mist” is haar tweede boek, dat ondertussen al een tweede druk heeft gekregen!  

 

*is exclusief 10% boekingskosten

 

Binnenkort in Podium Pingjum:

Rachel Croft

Zaterdag 20 april 2019 

aanvang: 20.30 uur     

 Alternatieve Etherische Folk

Ze komt uit York, Engeland en in het najaar van 2018 komt ze voor het eerst naar Nederland.  In april 2019 komt ze opnieuw en dan bezoekt  ze ook Pingjum! Blij mee, want wat een mooie stem!  Rachel is een onafhankelijk singer/songwriter, die rijke complexe vocals combineert met “fingerpicking” gitaarpel. Haar liedjes zijn vaak geïnspireerd op Keltische melodieën en de doordachte lyrics doen denken aan Yoni Mitchell.

rachel-croft
rachel-croft-2

De Pers over Rachel:

“Rarely have I heard such an effortlessly powerful vocal” – Jonti Willis, Sine fm

“Truly exceptional” – Jericho Keys, BBC Introducing York & North Yorkshire

“An accomplished guitarist as well as a superb singer, Croft’s performance is controlled and precise…theres also an impressive polish to her original songs” – whatsonlive.co.uk

 

Vrijdag 15 maart 2019 Robert Jan Stips SOLO

aanvang: 20.30 uur   € 19,25  

Concert is uitverkocht!

 rj-7
Voor wie het vorig seizoen hebben gemist:  een superfijn niet te missen solo optreden van Robert Jan Stips.

In dit  soloprogramma doorkruist Robert Jan Stips zijn unieke bijdrage aan de Nederlandse popmuziek.  Terug aan de vleugel speelt hij verrassende versies uit zijn heden en verleden: Golden Earring- NITS-Sweet d’Buster-Transister=Freek de Jonge- en veel van Supersister, zijn legendarische start in de jaren 70.  RJ vertelt ongedwongen de anecdotes en verhalen die hem daarbij te binnen schieten, voorbij komen ook korte links met klassiek, onverwachte covers en………

geen avond is hetzelfde dankzij  jouw eigen verzoeknummers via info@stips.net !
1 spelregel : het nummer moet iets met R J te maken hebben : ooit gespeeld, opgenomen of (mee)geschreven [‘t liefst 6 uur of meer voor aanvang aanvragen]


rj-8

Zaterdag 2 maart 2019 De Andersons

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is hier-dooft-niets-met-Aggie-724x1024.jpg

de-andersons-2fotograaf Femke Linders

Zondag 10 februari 2019

Fardau van der Woude en Roele Kok

aanvang : 15:00 uur     € 16,50

Boeking/Reservering: via de ticketshop

Een fijn en intiem klassiek zondagmiddagconcert van de Friese sopraan Fardau van der Woude samen met pianist Roele Kok.

Afbeeldingsresultaat voor fardau van der woude

Fardau is in 2013 afgestudeerd aan het Prins Claus Conservatorium te Groningen. Tijdens haar studie werd ze begeleid door Jan van Zelm en Marion van den Akker. Tijdens haar studie volgde ze masterclasses bij Emma Kirkby, ademcoach Paul Triepels, Gerda van Zelm, Claron Mcfadden en Miranda van Kralingen. Ze heeft liedklassen gevolgd bij Eelko Molenaar en Nico van der Meel.Fardau heeft onder andere de sopraan aria’s van het Carmina Burana van Carl Orff vertolkt, de rol van Constance in de Friese opera ‘Keapmanskeunsten van de Friese schrijver Martinus Schuil, de sopraan aria’s uit ‘The Messiah’ van Händel, de aria’s uit de ‘Matthaüs Passion’ van Bach en afgelopen maart was ze te horen in de ‘Johannes Passion’ van Bach.  Daarnaast werkt zij als zangdocente.

Afbeeldingsresultaat voor roele kok piano

Roele Kok studeerde piano aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen. Hij studeerde daar in 2010 af bij Paul Komen. Hij begon met zingen in 2008 en vanaf 2009 studeerde hij klassieke zang, eveneens aan het Prins Claus Conservatorium.  Hij volgde masterclasses bij Marion van den Akker, Claron McFadden, Marcel Rijans, Rian de Waal en Margreet Honig. Verder studeerde Roele, als pianist, liedbegeleiding in de Masteropleiding van het Artez-conservatorium te Zwolle bij Marien van Nieukerken. Hij sloot die studie in januari 2013 af. Hij is werkzaam als vocal coach, begeleider van masterclasses en is verbonden aan de kamermuziekserie van het Noord Nederlands Orkest.

Zondag 9 december 2018 Ernst de Corte

 aanvang 15.00  uur      € 16,50 

 

A2 Poster Lied Vader 1 mm zonder.pdf  ErnstdeCorteGuusjpg04 jules de corte 1

                                     Ernst en Guus               Jules de Corte

 In ‘Lied van mijn vader’ zingt Ernst de Corte liedjes van zijn vader Jules de Corte. Dat roept bij hem veel persoonlijke herinneringen op: ‘Men kent mijn vader van liedjes als ‘Ik zou wel eens willen weten’ en ‘Hallo Koning Onbenul’. Virtuoos pianist, woordkunstenaar, meester van het luisterlied, zanger met een kritische blik op de maatschappij. Hij was ook een man met tegenstrijdigheden. Van diep religieus in zijn jonge jaren, naar overtuigd atheïst op latere leeftijd. Ik ken mijn vader ook als een vrolijke man met een enorm gevoel voor humor. Als de werkster binnenkwam zong hij ‘Dag mevrouw van Velzen…’ op de melodie van Lili Marleen. Hij was ook een verzamelaar van bijzondere klokken. Elke dag deed hij zijn ronde om zijn meer dan 50 klokken op te winden’. Jules’ nalatenschap, de eindeloze hoeveelheid liedjes, brengen bij Ernst niet alleen herinneringen naar boven. Hij leert er zijn vader en zichzelf steeds beter door kennen.

Ernst de Corte kreeg de muziek met de paplepel ingegoten. Als gitarist heeft hij zich breed ontwikkeld. Zijn roots liggen in de klassieke muziek, maar zijn liefde voor balkanmuziek en het lichte genre neemt al snel een grote plek in in zijn carrière. Veel concertreizen volgen met diverse ensembles en bands over vele grenzen.

Guus Westdorp, pianist en componist deelt met Ernst de passie voor het Nederlandse Lied. Hij werkte met o.a. Toon Hermans en Liesbeth List. Drie seizoenen lang bracht hij met Ramses – De Liederen zijn ode aan het werk van Ramses Shaffy in de Nederlandse theaters.

Afbeeldingsresultaat voor ernst de corte

Zaterdag 17 november 2018 Blue Dew

20.30 uur  

MY TURN OF PHRASE

headermtopBlue Dew brengt in Podium Pingjum hun nieuwste programma My turn of Phrase. Voor Noord Nederland is dit de première. Deze nieuwe voorstelling van Blue Dew is een muziekprogramma met liedjes, met zorg gekozen, gespeeld en gezongen door Pim Leutholff, de gitarist van Blue Dew. Pim wordt hierbij begeleid door de andere Blue Dew muzikanten: Wendy van Zomeren (viool en zang), Helga Huisjes (gitaar en zang) en John Beumer (mondharmonica, bas en zang). Blue Dew brengt de voorstelling ‘My Turn of Phrase’ ter gelegenheid van haar 30-jarig bestaan op podia waar ze in het jubileumseizoen 2018-2019 graag nog een keer wil spelen.  Met ‘My Turn of Phrase’ gaat Blue Dew helemaal terug in de huiskamersfeer, omdat dit het mooiste past bij deze intieme voorstelling. Podium Pingjum is natuurlijk al een soort huiskamer en er zal zoveel mogelijk akoestisch worden gespeeld. Wat kunt u verwachten?  Nummers van de Noord-Ierse liedschrijver en zanger Paul Brady, de Brits/Ierse folkmuzikant Andy Irvine en de Amerikaanse singer-songwriter Harry Chapin, zoals bijvoorbeeld  My heart’s tonight in Ireland, Mary and her soldier, Shooting Star, Nothing but the same old story, e.v.a.  Allemaal juweeltjes die ontroeren of juist stevig aangeven hoe wreed het leven soms in elkaar steekt. Het is een intieme voorstelling geworden: twee keer drie kwartier luisterplezier dankzij het karakteristieke en warme stemgeluid van Pim, bijzondere gitaarpartijen, fijn vioolspel, meerstemmige zangbegeleiding, akoestische bas en mondharmonica.

Journalist Holly Moors over de première in Boijl in februari 2018: “De band is beter dan ooit en Leutholff koos niet alleen geweldige liedjes, hij zong ze ook nog eens bloedstollend goed.”

 

************************************************************************************

Zondag 30 september Chris Jagger

15.00 uur

20,=

Op zondag 30 september speelt Chris Jagger (JA inderdaad , de broer van…) met zijn band The Rocking Kronies in Podium Pingjum! Het concert begint om 15.00 uur. De zaal is open vanaf 14.30 uur. RESERVEREN AANBVEVOLEN!


The Rocking Kronies spelen zoals ze heten: ze rocken! In de Holland-tour die zij in september doen spelen zij in Pingjum een aangepaste acoustische set. Blues, rock en cajun, maar met name de geheel eigen stijl van songwriting bepalen het geluid van de band. Met gitaar, zang, bas, viool, accordion, fluiten, percussie en key’s.

CHRIS JAGGER werd geboren in een “middle-class” gezin in Dartford, Kent. Zijn vader en grootvader waren beide leraar. Zijn moeder was kapster. Hij studeerde dramaturgie, en werkte in theater, film, decorontwerp en ontwierp kleding. Zijn eerste muzikale bekendheid kreeg hij door zijn optredens in de musical Hair in Tel Aviv, en later speelde hij bij het “Black Theatre of Brixton” in London met Rufus Collins, en vervolgens bij ” The Glasgow Citizens”. Hij speelde daar onder andere Pierce Brosnan. In de 80er jaren speelde hij mee op twee van de albums van The Rolling Stones’, Dirty Work (1986) and Steel Wheels (1989), en werkte hij in Frankrijk samen met de producer van Vanessa Paradis, Franck Langolff. Jagger werkte verder een periode als journalist (hij schreef onder andere vooor The Daily Telegraph, The Guardian, The Mail on Sunday en Rolling Stone), en schreef en presenteerde voor BBC Radio 2 een programma over Alexis Korner, een blues pioneer. Chris woont op het platteland van Somerset en heeft 17 kippen, 3 ganzen, 12 schapen en 14 kleinkinderen.

Deze jas ontwierp Chris Jaggger voor Jimi Hendrix.

HET CONCERT VAN CHRIS JAGGER IS UITVERKOCHT!

 

************************************************************************************

 

Zaterdag 13 oktober 2018 Ekaterina Levental

20.30 uur

17,50

Ekaterina Levental met “De Grens”

Tickets bestellen door een mail te sturen naar podiumpingjum@live.nl  Dit is een tijdelijke regeling. Binnenkort zult u weer online tickets kunnen bestellen.

 

Muziektheatervoorstelling De Grens is gebaseerd op dagboekfragmenten van Ekaterina Levental, uit de periode waarin ze als 16 jarige vluchteling aankwam in Nederland. In een indrukwekkende one-woman show vertelt ze over haar zoektocht naar een nieuwe identiteit in een maatschappij waar ze geen deel van kan zijn.
We zien Nederland door de ogen van een buitenstaander, met veel humor en begrip. Ekaterina laat op ontroerende en confronterende wijze zien hoe het leven is in een niemandsland, als enkel de hoop nog rest.
De Grens is het vervolg op de succesvolle voorstelling De Weg. Daarin vertelt zangeres en harpiste Ekaterina Levental over haar vlucht uit de voormalige Sovjet Unie. Een weg die eindigt in een veilig politiebureau op de Wallen in Amsterdam. De Grens begint daar waar De Weg eindigt. De Weg speelde Ekaterina 2 jaar geleden in Podium Pingjum. Prachtig en ontroerend. Zelf zag ik De Grens vorig jaar in Amsterdam en wat weet ze me te raken!
Een jonge vrouw, die vecht voor haar bestaansrecht, dwars door grenzen, voorbij het oordeel. De Grens vertelt je een waargebeurd en hoopvol verhaal, opgetekend aan de rand van Nederland, met humor en prachtige muziek.
‘Ik zal alles doen om iemand te mogen zijn.’

Muziektheatervoorstelling De Grens is gebaseerd op dagboekfragmenten van Ekaterina Levental, uit de periode waarin ze als 16 jarige vluchteling aankwam in Nederland. In een indrukwekkende one-woman-show vertelt ze over haar zoektocht naar een nieuwe identiteit in diverse opvangkampen.

We zien Nederland door de ogen van een buitenstaander, met veel humor en begrip. Ekaterina laat op ontroerende en confronterende wijze zien hoe het leven is in een niemandsland, als enkel de hoop nog rest.

De Grens is het vervolg op de succesvolle voorstelling De Weg. Daarin vertelt zangeres en harpiste Ekaterina Levental over haar vlucht uit de voormalige Sovjet Unie. Een weg die eindigt in een veilig politiebureau op de Wallen in Amsterdam. De Grens begint daar waar De Weg eindigt.

Een jonge vrouw, die vecht voor haar bestaan, dwars door grenzen, voorbij het oordeel. Ekaterina vertelt, speelt, zingt en begeleidt zichzelf op de harp. De Grens vertelt je een waargebeurd en hoopvol verhaal, opgetekend aan de rand van Nederland, met humor en prachtige muziek.

‘Ik zal alles doen om iemand te mogen zijn.’

★★★★

Wat een geweldige theaterpersoonlijkheid … Een heel sterke vrouw, die in staat is te vechten tegen haar lot … Superieur ironisch. – Max Arian, september 2017, Theaterkrant

Diepgang en humor in een onewomanshow … Ekaterina Leventals aanwezigheid op onze podia dient een wezenlijk Nederlands belang. – François van den Anker, september 2017, Place de L’Opera

ZINGEND VAN TASJKENT NAAR HAAKSBERGEN
Door  gepubliceerd 23 september 2017

Ekaterina Levental hoef je maar één keer te horen zingen of te zien spelen of allebei tegelijk om te beseffen wat een geweldige theaterpersoonlijkheid zij is. Ik zag haar tot nu toe indringend in Klaagliedjes van Boudewijn Tarenskeen en Eisler on the Go van Paul Oomens. Maar je komt heel dichtbij haar in De grens waarin zij vertelt over haar eigen leven.

Vijf repen wit papier, een ouderwetse microfoon en een harp. Meer hebben Ekaterina Levental en regisseur Chris Koolmees niet nodig voor de enscenering van De grens, de kleine muziektheatervoorstelling waarin de zangeres een belangrijke episode uit haar leven vertelt: haar aankomst in Nederland als niet zeer gewenste zestienjarige vluchteling uit Tasjkent, de hoofdstad van Oezbekistan, onderdeel van de voormalige Sovjet Unie. Levental vertelt, acteert en zingt, zichzelf begeleidend op de harp, in het Nederlands, Russisch, Italiaans en Jiddisj.

Zij vertelt niet het verhaal van een zielige vrouw die voortdurend het slachtoffer is. Het is juist een heel sterke vrouw, die in staat is te vechten tegen haar lot, te liegen als dat moet en die vooral kan dromen. Zij wil muzikant worden, zangeres, en is bereid daar veel voor op te offeren. Mannen willen haar graag helpen, maar vragen daar een hoge prijs voor: dat zij bereid is afhankelijk van ze te zijn en haar dromen op te geven.

Zij is met haar joodse moeder, niet-joodse stiefvader en drie halfbroertjes in een Nederlands asielzoekerscentrum terechtgekomen. Zij is de enige die Engels spreekt en moet daarom het woord doen, ze moet daarbij antwoord geven op slinkse vragen die zijn bedoeld om ze als vluchtelingen tegen te houden. Ten slotte, na vele jaren wachten, mogen ze, als door een wonder, in Nederland blijven.

In Haaksbergen krijgen ze een woning, waar zij kan studeren. Als dat bereikt is, sterft haar stiefvader plotseling aan een hartaanval, alsof hij zichzelf heeft opgeofferd voor zijn gezin. Dat zij haar droom heeft waargemaakt zien wij aan deze voorstelling, die wordt gekadreerd door het beroemde Slavenkoor van Verdi, waarin de naar Babylon verbannen joden dromen over een toekomst in het beloofde land.

Levental maakt zich zo tot symbool van al die vluchtelingen die zoveel zouden kunnen bijdragen aan Europa, maar die worden tegengehouden, ontmoedigd, afgemat, murw en monddood gemaakt. Zij eindigt haar voorstelling met een oude schlager van Harry Bannink en Eli Asser uit ’t Schaep met de vijf poten: ‘We zijn toch op de wereld om mekaar te helpen, nietwaar?’ Haar imitaties van de Nederlandse zangers zijn meesterlijk, maar het klinkt vooral superieur ironisch.

 

************************************************************************************